ჩემი სამყარო ვარდისფერია

მე ვარდისფერ სათვალეს ვირჩევ იმიტომ, რომ აქედან ყველაფერი ვარდისფერია. ვარდისფერი ლამაზი ფერია, ნათელი, მსუბუქი, ხანდახან სულელურიც კი J მაგრამ მე მაინც მირჩევნია ყველა დანარჩენ ფერს.

მე ვარდისფერ სათვალეს ვირჩევ იმიტომ, რომ აქედან ყველაფერი მზიანი, უსაზღვროდ მზიანი და თბილია. გაიხადავ მასში და გულში, უეცრად, იღვრება, რაღაც ენით გადმოუცემელი, ვარდისფერი სითბო და სიამოვნება. თან აქედან თვალისმომჭრელ მზესაც შეგიძლია თვალი გაუსწორო და პირდაპირ, ურცხვად შეხედო. მზე ცოტას გაბრაზდება, მაგრამ მაინც გაპატიებს იმიტომ, რომ შენ ვარდისფერი სათვალე გიკეთია.

მე ვარდისფერ სათვალეს ვირჩევ იმიტომ, რომ აქედან ყველაფერი მშვიდი, მარტივი და უბრალოა. მერე მეც ვმშვიდდები და ჩემი სამყაროც. ჩემს სამყარს სჭირდება სულელური ვარდის ფერი და ამიტომაც ვირჩევ მე მას!

ხანდახან იბურება ჩემი ვარდისფერი სათვალე, მტვერი ედება ზედ და მზე ისე კარგად აღარ ჩანს. თითქოს, ჩემი სამყაროც მტვრიანი და ძნელად გასარჩევი ხდება, უცბად ბურუსი ისადგურებს... მაგრამ იცი რა? სათვალის გაწმენდა ძალიან მარტივია, ისეთივე მარტივი, როგორც თავად ვარდისფერი J მთავარია ძალა შეგწევდეს გაწმინდო და ისევ თავიდან გაიკეთო და მერე ყველაფერი უფრო კაშკაშა, უფრო გამჭვირვალე და უფრო სუფთა ხდება...

მე ვარდისფერი სათვალეს ვირჩევ იმიტომ, რომ პატარა ვარდისფერი გოგონა მყავს, ვარდისფერი ლოყებით და ვარდისფერი ტუჩებით, როგორც ერთ ინგლისურ ლექსშია:

Look at my dolly, her name is Polly!

Her cheeks are rose, her lips are rose…

ეს ულამაზესი ვარდისფერი ტუჩები წუთში ძალიან ბევრ ლამაზ, ვარდისფერ სიტყვას წარმოთქვამენ, სიტყვას, რომელიც არის - „დედა!“ ვარდისფერ სიტყვას, რომელიც მხოლოდ ვარდისფერი სათვალის არჩევის შესაძლებლობას მიტოვებს ცხოვრებაში, მაძლევს ძალას გავწმინდო ჩემი ვარდისფერი სათვალე, ხანდახან დაბურული და მერე, ისევ თავიდან გავიკეთო.

ასეთია ჩემი ვარდისფერი სამყარო და დაე, იყოს სულელური!