რა საინტერესოა როგორ უძლებენ ყასბები ან მათი ოჯახის წევრები სისხლისა და ხორცის სუნს?! ალბათ, ამაზე საშინელი სუნი მსოფლიოში არ არსებობს.
იმ დღეს თალიბა პაპა მოვიდა, ტატო და მურმანი (ჩემი მეზობელი) წაიყვანა ძროხის დასაკლავად. საღამოზე მე და ქრისტინაც გადავედით თალიბა პაპასთან. ეზო სულ სისხლიანი იყო, თანაც თოვლზე სისხლის წვეთები ძალიან საშინლად გამოიყურებოდა.
თალიბა პაპას სახლი გზის პირზეა, მაგრამ გზიდან ცოტა ქვემოთ უნდა ჩაუხვიო. ეზოში სახლის წინ დიდი ჯორკო (მორი) იდო, მასზე კი ცული იყო დასობილი. ირგვლივ სულ სისხლი იყო მოქცეული. ეზოში გზის მხარეს დიდი, შავტყავგადაკრული მაგიდა იდგა. ეს ყველაგერი, რომ დავინახეთ მე და ქრისტინა ცუდად გავხდით. იმ წუთებში, საწყალი ძროხა წარმოგვიდგა თვალწინ.
სისხლს საშინელი სუნი ჰქონია. სახლში, რომ შევედით მურმანი და თალიბა პაპა ხორცს ჭრიდნენ. ყველაფერი გაჯერებული იყო ცოცხალი ხორცის სუნად.იმ დღეს ზრდილობის ნიშნად თუ კონიაკის ზემოქმედების გამო, ცოტა ხორცი შევჭამე. მაგრამ სახლში გამოტანებულ ხორცს პირი ვეღარ დავაკარე. ტატოს, როცა ვკითხე რა გრძნობა დაგეუფლა, როცა ხედავდი ძროხის მკვლელობის აქტს-მეთქი, ასე მითხრა ამაზე საშინელება არაფერიაო.
იმ დღეს ნინო დეიდასთან ვისხედით და უეცრად, თალიბა პაპას საწყალი ძროხა გაგვახსენდა. მერე ნინო დეიდამ ასეთი რამ თქვა: - ადამიანზე საშინელი არსება არაფერი არ არისო დედამიწის ზურგზე. პატარა ხბო, რომ იბადება გვიხარია, ვზრდით შვილივით, შემდეგ თავად გვიზრდის შვილს, ბოლოს კი, როცა დაბერდება და გამოუსადეგარი გახდება, მივადგებით, ვკლავთ და ვჭამთო.
საშინლად იმოქმედა ამ სიტყვებმა ჩემზე. ტატომ დაამატა მერე, რომ თურმე მოკვლის პროცესში საქონელი ტირის, ყველა დაეთანხმა.
ერთი კვირა ყარდა სახლი ხორცის სუნად, ერთი კვირა ვრეცხავდი ტატოს ტანსაცმელს, რომ ეს სუნი გამეყვანა და მერე გამიჩნდა კითხვა, როგორ იტანენ ყასბები ან მათი ოჯახის წევრები გამუდმებულ სუნს, რომელსაც სიკვდილის, სისხლისა და ხორცის სუნების ნაზავი ქმნის.
Comments
Post a Comment