ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, რომ საქართველოს კუთხეები შეიძლებოდა ასეთი განსხვავებული ყოფილიყო
ერთმანეთისგან. მახსოვს, სანამ შუახევში წავიდოდი, ინტერნეტი გადავქექე აჭარის სურათებისთვის
და როცა, რამდენიმე გასაოცარ სურათს წავაწყდი, ვერც კი დავიჯერე, რომ ისინი სინამდვილეს
შეესაბამებოდა.
თავიდან აქ, რომ ჩამოვედი უკვე შემოდომა იყო, თუმცა
აქაურობა ძალიან ლამაზი იყო. მაშინ მართლა გავოცდი აჭარის სილამაზით, მაგრამ თურმე
ყველაფერი წინ მქონდა. ზამთარი, გაზაფხული - ბუნება სასწაულებს ახდენდა ამ ტყეებსა
და მთებში.
აპრილში ახალციხიდან უკან, რომ ვბრუნდებოდით აჭარა გაზაფხულის
სუნს აფრქვევდა. ქედაში ყველაფერი ყვაოდა. თუ ზამთარში ნაცრისფერი მთებს შორის ულამაზესი
ჩანჩქერები ადვილად დასანახი იყო, ახლა ეს ჩანჩქერები დამალულიყვნენ სიმწვანეში, თითქოს
არ სურდათ ადამიანებს დაენახათ მათი დიდებული სილამაზე.
სოფელში ხალხი საგაზაფხულო სამუშაოებით იყო დაკავებული.
ერთი კვირის მანძილზე ძალიან ცხელოდა, ასეთი სიცხე გაზაფხულზე არასოდეს მიგვრძნია.
თუმცა ერთი კვირის შემდეგ ისეთი წვიმები დაიწყო, ტროპიკებში მეგონა თავი.
ახლა მჯერა, რომ ინტერნეტში ნანახი სურათები არ აჭარბებდა:)
Comments
Post a Comment